Evdeki Lezzet Şampiyonu: Viyana Şinitzeli!

Şinitzel dendiğinde genel olarak çocuktan yetişkine herkes heyecanlanıyor.Şinitzel sevmem” diyene rastlamak pek mümkün değil gibi…

Aslına bakılırsa, un, yumurta ve çıtır çıtır ekmek kırıntılarına bulandıktan sonra kızartılarak hazırlanan her şey lezzetli oluyor zaten. Tavuk, et, balık, peynir, sebzeler… sonu yok.

 Wiener Schnitzel ‘’Viyana usulü hazırlanmış şinitzel’’ anlamına geliyor. Dünyanın büyük bir bölümü bu lezzetli tarifin Avusturya kökenli olduğunu düşünüyor.

İtalya’ya giderseniz ve bunu söylerseniz biraz alınabilirler ama. Bu ülkede  ”Cotoletta alla Milanese” olarak bilinen şinitzelin kendi alt kültürlerine ait olduğuna inanıyorlar.

İşin gerçeği ise şöyle; M.Ö. birinci yüzyılda dünyanın ilk yemek kitabı olduğu düşünülen Apicus’un kitabında şinitzelin güzel bir tarifi mevcut! Yani aslında sert bir parça eti alıp, yumuşatmak için dövdükten sonra lezzetli sıvılar ve çıtır çıtır kırıntılara bulayıp pişirmek baya eski bir teknik!

Artık sizde gittiğiniz ülkeye göre durumu idare edersiniz! O zamana kadar, en güzelini evde pişirmeye devam edin.

Bizim evde şinitzel yapıldığı zaman ben dahil çoçuklar eşim, ve tabii ki köpeklerimiz Vanilya ve Rainbow da çok seviniyorlar.

Her zaman biraz fazla yapıyorum çünkü ilk olarak çok fazla kızartma yememeye çalışıyoruz, ikinciside madem sık yemiyoruz, o zaman miktarı biraz fazla tutalım da keyfini çıkartalım diye düşünüyorum.

Tüm şinitzeller aynı akşam pişiyor. Yenilen yeniyor, diğerleri buz dolabına kalkıyor. Ertesi gün evdekilere (ve kendime tabii ki) çok güzel bir şey hazırlıyorum onlarla.

Ama ne olduğunu söylemeden önce bir küçük hikaye gerekiyor:

Ben üniversiteye giderken, okul kafeteryasının aşçısı Signor Macchi (İtalyan’dı kendisi) muhteşem bir şinitzelli sandviç yapardı! Dışı çıtır içi pofuduk ekmeklerin arasına şinitzeli yerleştirir, biraz hardal, biraz mayonez, domates dilimleri ve roka… Balsamik sirke ve zeytinyağı, muhteşem!

Tiramisu yapmayıda ondan öğrenmiştim, neyse konuyu dağıtmayalım.

Geri gelelim dünden kalan şinitzellere. Bende aynen Signor Macchi gibi sandviç hazırlıyorum onlarla. Şinitzelleri ister hafif ısıtın, isterseniz soğuk koyun ekmek dilimlerinin arasına, farketmiyor, her türlü leziz.

Daha da mı kaldı? Veya fazla abartmak istemiyorsunuz belki karbonhidratı bu aralar? Problem yok, o zaman şinitzellerinizi alın, dilimleyin ve kocaman, yeşilliklerle dolu bir salatanın üzerine ekleyin.

Son bir fikir!

Çocuklar okuldan eve geldiler ve açlar. Şinitzellerin üzerine mozarella peyniri dilimleri, onun üzerine dilimlenmiş domates, en üste ise rende yardımıyla parmesan peyniri ve kekik. 3-5 dakika fırına… Mmmm! Sonuç harika!